Otizm diyor ki;

Ben, her yerdeyim…

Evinizde, hayatınızın içinde, hayallerinizin peşinde…

Ben, her dilden konuşurum…

Ne dil, ne din ne de para tanımam…

Benden korkuyorsunuz… Korkmalısınız da !...

Her sabah “benden sonra çocuğuma ne olacak” diye ağlıyorsunuz sayemde…

Gerçek şu ki, ben kazanıyorum !...

Çünkü ben çok hızlı yayılıyorum…

AIDS’ ten ve Şeker hastalığından bile daha çok…

Ve sizin hala bir çareniz yok !...

Biz de KOÇDER olarak OTİZM’ e diyoruz ki;

Ben anneyim…

Ben babayım…

Ben anneanne – babaanneyim…

Ben dedeyim – büyükbabayım…

Ben terapistim…

Ben kardeşim…

Ben arkadaşım…

Ben komşuyum…

Ben öğretmenim…

Çocuklarımız belki konuşmuyor diye, güçsüz olduğumuzu mu düşünüyorsun ?...

 İşte bu da senin zayıflığın… OTİZM

Sen de bizden korkmalısın… 

Çünkü çocuklarımız sandığın kadar yalnız değil…

Çocuğumuz için geliyorsan, karşında bizi ve kocaman sevgimizi bulacaksın !...

Sevgimiz ve Sabrımızla Seni Yenebiliriz…